Kalifarniya - Qar

Мұңға барып, терезесін қақтым, күйе тұра баттым.
Қыр ға бар, мұңнан алған жастың, бәрін сырғанаттым.
Қас-қабағың мені іздеп неге жаным жыбырлайды?
Көз-жанарым әлі байлаулы-байлаулы өзіңе.

Тастағаным болсын дедің, енді әнім сыбырлайды - көзіңе)
Мұң қабағың суық күнде қалғанда,
Жылытатын адамыңды арманда!
Дөңгеленген ғаламшардың ішінен мен сені!

-Жасаймын қарданда
Өкпелетсем кешір енді өзгерме
Шын бақыт ол бұйырады төзгенге
Таңдағаның ұстай алса қасында,
Сол кезде!

Сен мені көзге ілме
Тыңдаған ұнайд(ы) маған,
Келбетің дымда да қылмайд(ы)
(тап-таза қар)

Ым ға бағынбайтын адам,
Бәрі-бір дым ға баағынбайд(ы)
Мұң қабағың суық күнде қалғанда,
Жылытатын адамыңды арманда!