Дрозды - Не прадаецца хата бацькоў

У кожнага агеньчык ёсць
У сэрцы і у вачах
Праз цемру і туманы скрозь
Што асвятляе шлях
У кожнага мястэчка ёсць
Куды душа імкнецца
I што б у жыцці не адбылось
Яно не прадаецца

Не прадаецца хату бацькоў,
Куток бацькоўскі не прадаецца...
Куды вяртаюсь я зноў і зноў
Дзе адчуваю, як сэрца б’ецца...

Двум берегам адной ракі
Ніколі не сустрэцца,
Але без іх залье лугі
Ракі не застанецца
Так і паміж братоў калі
Маланка пранясецца
Суцешыць іх хата бацькоў
Яна не прадаецца...